Kayınvalidem ve annesinden nasıl daha genç gözüktüğümü işte açıklıyorum :)

En çok merak edilen konulardan bir tanesi de cildim için ne kullandığımdı, çünkü fotoğraflarda oldukça iyi gözüküyordu. Sıkı durun açıklıyorum. FİLTRE :D

evet yanlış görmüyorsunuz :) Canikomlar sosyal medyada belli bir takipçiye ulaşıpta siyah noktalarını, vaktiyle sıkıp iz bıraktırdığı sivilcelerini göğsünü gere gere gösterecek bir insan evladını analar henüz doğurmadı benden söylemesi. Ben ki o filtreler ve shop programlarıyla anamı Emel Sayın’ın gençliğine döndürdüm gerisini varın siz düşünün :)

Eveeet kendimi yeterince yerdiğime göre en sevdiğim kısma yani övme kısmına geçebiliriz:)

Bugüne bugün ufukta 30’u görmeye başlamış biri olarak kimse yaşımı duyduğunda inanmıyor ya da inanmamış gibi yapıyor:) Genetik demiyeceğim anamın hali ortada :D (neyseki şimdilik bloga girmeyi beceremiyor. )

Çoğunuzun bildiği üzere makyaj yapmıyorum, bunun birden çok nedeni var. En başta benim gibi tembel insana göre değil. Bir kaç kez rimel süreyim dedim temizlerken kirpiklerin yarısını lavaboda bıraktım. O fondötenleri, pudraları deseniz cildime sürersem kendimi kirli gibi hissediyorum. Likit çekmeyi beceremem hiç deneme girişimim olmadı bir de günde en az 5 kez X3 yüzümü yıkadığımı varsayarsak makyaj bana nasıl dayansın. İşte düğünden düğüne, bayramdan bayrama anca bir göz kalemi bir ruju arifin “hiç yakışmamış” bakışlarına maruz kalmadan sürebilirsem ne ala.

Kendi doğallığında, fresh bir cilt bence çok daha tercih edilesi. Bunun için sigara kullanıyorsanız lütfen bırakın, sigara kullanan insanların cildini 50 m uzaktan tanıyabilirim. Arif (ne yazık ki genetik) yaşlanmıyor. Düşünebiliyor musunuz bana rağmen yaşlanmıyor. Saçına tek bir beyaz düşmedi, kırışıklığı sadece alnında, o da bana sürekli hayır dediği için kaşlarını hep havada tutmasından kaynaklanıyor :)

Kayınvalidemin de, annesinin de saçları hiç boya görmemiş ve abartmıyorum benden daha az beyazları var:(

Bizim ailenin saçlar 30 u görememiş. Neyse ki bunu örtüyle kamufle edicem :) Bu arada ilkokul 4. sınıfta saçlarıma perma yaptırdığımı söylemiş miydim :)

Evet evet yanlış duymadınız 11 yaşımda abim evlenirken yengem saçlarına perma yaptırıyordu, ben de istedim. Kuaför olmaz, saçların yanar dedi. Öyleyse bu düğünde olmaz dedim:) Sağolsun annem! her zaman iki tane çakıverir :) ozaman çakmayası tutmuş, izin vermiş. Hadi ben de akıl yok diyorum ulan hiç mi kimse dur demez 11 yaşındaki çocuğa. 

Benim saçlar mefta tabi…

Geldim orta 1 e…

-Saçlarımı sarıya boyatmak istiyorum anne

+Hay hay kızım.

(Benim bu annemde ayar yok, terliği ağzıma vuracağı yerde saçlarımı boyattık sarıya :) )


Geldik liseye, ozamanlar saç düzleştirici yok tabi. 2 güne bir ütüyle düzleştirilcek. Kim bu şanslı kişi. Tabi ki annem :) kırk nazla ütü masasını önüne getirir dizisini de açarsam ütülüyodu. Dizinin heyecanıyla buhara basıp yandım Allah diye çığlıklarımı saymazsak epek başarılıydı annem o konuda :)

Bu durum üniversitenin ilk senesine kadar böyle devam etti, ne zamanki arif çıktı karşıma ondan sonra ben saç boyamayı bıraktım(çünkü aranan kan bulunmuş, amaca ulaşılmış :P) o gün bugündür de boyanmadı sanırım :) Şimdi boyatmak istesem de arif izin vermiyor. Ama bunu hiçbir zaman katı kurallarla yapmıyor :) Direk hayır deyip kestirip atsa o da çok iyi biliyor ki bir akşam eve geldiğinde beni ya sarı ya kızıl bulacak. İşi bilip işe gitmeyenlerdendir kendisi.

İşte o sebeplerledir ki benim saçlarım bir daha hiç kendine gelemedi, siz siz olun çocuklarınıza uygun bir dille neden o yaşlarda bunu yapamayacağını anlatın. Herşey zamanında güzel…

Evet gelelim kremlere, üniversitenin ilk yıllarından beri düzenli olarak gecesi gündüzü gözaltı gözüstü yok sütü yok toniği hepsini kullanmaya başladım. O zamanlar harçlıklarım avon’a, oriflame’a yettiğinden açılışı onlarla yapmıştım. Faydasını gördüm mü pek hatırlamıyorum zaten o yaşlarda amaç kırışıklıktan ziyade cildin kuru kalmasını önlemek(bana göre).

Ne zaman ki ben arifle evlendim, annesini, annanesini, dayısını, teyzesini … gördüm ozaman ciddi ciddi arayışlara girmem farz oldu.

Bir arkadaşımın da tavsiyesiyle yıllar önce ilk esteelauder la tanıştım. İlk hevesle Allah ne verdiyse aldım. Şoku kasada yaşadım 1 yıl taksit ödedim :) Aşağıda kullandığım ürünlerin görseli mevcut. Peeling ve günlük temizleme jelini düzenli kullanmadım ama Advanced night repair serumu, Resilience Lift kremi, Revitalizing supreme göz altı kremini 1,5 yıl kadar çok düzenli kullandım. Faydası olduğuna da kesinlikle inanıyorum. Daha sonra göz altı kreminde farklı arayışlara girdim bunun nedeni kesinlikle memnuniyetsizlik değil. Bir doktorumuz bana babam ilk kansere yakalandığında şunu söylemişti: Hiç bir zaman aynı markayı kullanma, aynı peynirciden alışveriş etme, aynı şampuanı kullanma bla bla bla, düzenli aralıklarla yine güvendiğin başka bir marka ile değiştir. Bunu tüm hayatında uygula dedi. Bilemiyorum belki mantıksız bulabilirsiniz ama ben hak verdim kendisine. O gün bugündür de bunu uygularım. O yüzden göz altı kreminde yves rocher’a(rides&eclad) yöneldim, fiyat olarak esteelauder dan biraz daha uygundu. Ondan da memnun kaldım diyebilirim.

Sonra snapchatte sizin de yönlendirmelerinizle khiels le tanıştım. Aldığınız ürünlerin yanında epey de bi eşantiyon ürün veriyolar ki ben en çok bu kısmı sevdim :) Onda da yine serumunu, göz altı ve günlük nemlendirilerini düzenli olarak kullanıyorum. Diğer markalardan farklı olarak ilk sürdüğünüz andan itibaren cildinize bi parlaklık geliyor. BB krem varmış gibi duruyor. Burnumun üst kısımlarında çil olduğu için yaz kış her gün olmasa da aklıma geldikçe avene'in güneş kremini kullanıyorum. Ondan da son derece memnunum. Onu pek değiştirmedim.

Günlük nemlendiriciler ve serum

Gözaltı kremi

Tonik